Deze grote ongelijkheid bestaat doordat vrouwen minder betaald krijgen dan mannen – de loonkloof – en doordat een kleiner percentage vrouwen dan mannen deelneemt aan de arbeidsmarkt – het verschil in arbeidsparticipatie. Met het onderzoeksrapport ‘Close the Gap!’, wil ActionAid de uitbuiting van vrouwen op de arbeidsmarkt op de kaart zetten tijdens het World Economic Forum in Davos, waar veel wereldleiders bij elkaar komen.
Het dichten van de kloof zou niet alleen de levens van vrouwen drastisch verbeteren, maar hele gemeenschappen kunnen ervan profiteren, doordat vrouwen een hoger inkomen zullen besteden aan voedsel, welzijn en onderwijs voor hun familie.
Er zijn twee belangrijke oorzaken voor de enorme ongelijkheid:
Hoofd Beleid van ActionAid, Lucia Fry, zegt:
“Elk jaar financiert het werk van arme vrouwen de wereldeconomie met een bedrag van 9 biljoen dollar. Deze vrouwen bevinden zich in de laagste rangen van de samenleving, vastzittend in laagbetaalde en onzekere vormen van werk, terwijl zij de zorg moeten dragen voor hun gezinnen.”
“We hebben het hier over de vrouw in een sloppenwijk in Bangladesh, die uren in de rij moet staan voor de kraan om voor haar familie water te halen, die maaltijden kookt op een open vuur onder een zeil langs de weg, die het ouderlijk huis schoonmaakt en vervolgens een shift van 12 uur draait in een kledingfabriek voor een hongerloon en onder slechte arbeidsomstandigheden, om vervolgens naar huis terug te keren en opnieuw voor haar familie te zorgen.”
Vrouwen die in armoede leven hebben een enorme hoeveelheid aan onbenut potentieel, dat hun eigen leven en dat van hun families kan verbeteren. De economische ongelijkheid kost vrouwen niet alleen geld, maar heeft ook invloed op de keuzes in hun leven, waardoor ze kwetsbaar zijn voor geweld en andere vormen van discriminatie en uitbuiting. Lucia Fry zegt:
“ActionAid roept op tot gezamenlijke acties van overheden, bedrijven en internationale instellingen, om alle arbeid die vrouwen leveren – van het zorgen voor families en gemeenschappen tot uren zwoegen op de werkvloer – op waarde te schatten.”
“We moeten stoppen met het opstapelen van winsten op verliezen van arme vrouwen. We moeten overheden en bedrijven het mondiaal eens laten worden over mensen- en arbeidsrechten, ze ontdoen van discriminerende wetten en praktijken, een gezinsvriendelijk beleid vaststellen en vrouwen op alle niveaus aan het woord laten.”