Er is nog altijd sprake van een noodsituatie en arriveren er nieuwe vluchtelingen in de geïmproviseerde kampen, die niet zijn gebouwd op zulke grote aantallen. Om de uitbraak van ziekten te voorkomen, zijn er dringend sanitaire voorzieningen en schoon drinkwater nodig.
Op dit moment zijn er in geen van de nieuwe kampen faciliteiten zoals wc’s, douches en (drink)watervoorzieningen. ActionAid Bangladesh deelt voedsel en water uit in het Mainnerghona-kamp. Ook wordt er gewerkt aan sanitaire voorzieningen en een veilig onderkomen voor vrouwen en kinderen. De afgelopen tijd spraken zij onder meer met Amina en Hasina.
Amina moest haar dorp in Myanmar ontvluchten samen met haar kinderen, terwijl ze hoogzwanger was.
“In Myanmar werden we plotseling aangevallen. Huizen werden in brand gestoken en we werden beschoten. Gewapende mannen vielen onze huizen binnen. Vrouwen werden gemarteld en verkracht. Ik was zo bang. Daarom zijn we gevlucht. We moesten een rivier oversteken en buiten slapen. We hadden niks te eten. Mensen die ons hielpen met voedsel adviseerden ons naar dit kamp te komen. Ook hier ben ik bang, vooral ‘s nachts. Ons onderkomen is niet veilig en ik heb mooie dochters… dus ik maak me zorgen dat hen iets overkomt.”
In het Mainnerghona-kamp heeft ActionAid al gezorgd voor Women Safe Spaces. Hier kunnen vrouwen zoals Amina terecht voor medische hulp, speciaal gericht op vrouwen. Ook is het een veilige plek waar ze bijvoorbeeld borstvoeding kunnen geven en terecht kunnen voor spullen zoals maandverband. Onlangs is een nieuw centrum geopend, waardoor nog veel meer vrouwen kunnen worden geholpen.
Daarnaast hebben we voedselpakketten uitgedeeld aan meer dan 1.200 families. Circa 40.500 vrouwen en meisjes ontvingen pakketten met producten zoals maandverband, handdoeken en zeep.
Hasina (35) ontvluchtte Myanmar met haar vijf kinderen, waarvan twee gehandicapt. Haar man werd tijdens de vlucht doodgeschoten. Ze ziet haar kinderen steeds magerder worden omdat er onvoldoende voedsel voor hen is.
“Onze vlucht naar Bangladesh duurde vier dagen. Ik moest mijn kinderen dragen door onherbergzame gebieden zoals de jungle. Nu heb ik koorts en mijn benen zijn gezwollen. We hebben een aantal dagen zonder voedsel gezeten. Ik vind het vreselijk om mijn kinderen geen eten te kunnen geven. Ook zijn er geen aparte wasplaatsen voor vrouwen dus mijn dochters en ikzelf moeten ons wassen en naar wc gaan in het bijzijn van mannen. We voelen ons er heel oncomfortabel bij.”
Toegang tot schone wc’s en wasplaatsen is een groot probleem. Daarom bouwen onze lokale medewerkers vijftig noodtoiletten en tien wasplaatsen voor circa 8.000 vrouwen en kinderen. Deze plekken zijn gescheiden van de faciliteiten voor mannen. Tot slot wordt er gewerkt aan tien nieuwe waterputten, die zorgen voor schoon drinkwater.