Vrouwen overal ter wereld ondervinden discriminatie, armoede en geweld, simpelweg omdat zij vrouwen zijn. Ondanks dat zij het fundamentele recht hebben om deel uit te maken van de economie (zonder discriminatie) zorgen patriarchale, culturele en sociale normen ervoor dat zij buitengesloten worden.
Omdat deze patriarchale, culturele en sociale normen ook onderdeel zijn van het huidige economische systeem is er ook vrij weinig erkenning voor de bijdrage die vrouwen leveren aan de economie, middels hun onbetaalde zorgtaken en huiselijk werk. Deze taken worden niet alleen niet erkend en/of gewaardeerd maar zorgen er ook voor dat vrouwen minder toegang hebben tot meer en betere banen, leiderschap posities en eerlijk loon.
(Inter)nationale maatregelen, gericht op het tegengaan van de economische ongelijkheid van vrouwen, moeten er voor zorgen dat het economische systeem zó aangepast wordt dat het ook voor vrouwen werkt.Een manier waarop landen dit doel kunnen bereiken is door middel van het ontwerpen en implementeren van economisch beleid, dat zich explixiet richt op:
– het leveren van meer en betere banen en economische kansen voor vrouwen en het verbeteren van hun toegang hiertoe
– het zorgen voor goede kwaliteit publieke diensten, zoals kinderopvang , om onbetaalde zorgtaken te addresseren
– het integreren van sociaal en economische beleid
– het verzekeren dat gender wordt meegenomen binnen alle beleidsterreinen