Een zwarte dag voor het Palestijnse volk
Door Ibrahim Ibraigheth, Country Director ActionAid Palestina
Terwijl ik dit schrijf, loopt mijn hart over van verdriet en woede. Mijn leven lang ben ik getuige geweest van de krimp van mijn thuisland, Palestina, en het vervliegen van de hoop en de verlangens van mijn volk naar onafhankelijkheid en vrijheid.
Terwijl ik dit schrijf, maak ik me zorgen over de recente ontwikkelingen in Palestina; duizenden vreedzame betogers en burgers werden aangevallen en gedood in de Gazastrook. In plaats van het veroordelen van de Israëlische acties beloonde de Amerikaanse president Donald Trump Israël door de Amerikaanse ambassade naar Jeruzalem te verplaatsen en daarmee indirect Jeruzalem te erkennen als de Israëlische hoofdstad. Niet alleen is dit alles in strijd met alle internationale verdragen en besluiten, ook zorgt het voor een abrupte breuk in de internationale consensus van de afgelopen 70 jaar.
Hier komt nog eens bij dat Trump er vandaag voor koos om de Nakba, de dag waarop de Palestijnen herdenken hoe zij van hun land werden verdreven bij de oprichting van Israël in 1948, aan te wijzen als de dag van de formele opening van de Amerikaanse ambassade in Jeruzalem. Nogmaals een zwarte dag voor de Palestijnen.
Inmiddels is het 70 jaar geleden dat de Israëlische staat werd gesticht en de Palestijnen van huis en haard werden verdreven. Wij dragen deze erfenis met ons mee en deze heeft tot vandaag de dag nog een ferme grip op onze levens. Nog steeds is er geen oplossing in zicht, maar desalniettemin blijft bij de ruim 7 miljoen Palestijnse vluchtelingen de hoop aanhouden om ooit terug te kunnen keren naar hun thuisland.
De Nakba zou niet hebben plaatsgevonden zonder de internationale steun voor het stichten van de Israëlische staat en de erkenning die deze geniet van de Verenigde Naties. Wij eisen dat zij die verantwoordelijk zijn ook hun verantwoordelijkheid nemen om een einde te maken aan de ellende en het leed van de Palestijnen. De zogenaamde ‘vrije wereld’ zou zich aan de normen en waarden moeten houden die zij koesteren en verkondigen, en zij zouden het Palestijnse volk moeten ondersteunen bij hun inspanningen om zich aan de Israëlische bezetting te ontworstelen.
Met de fatale aanval van het Israëlische leger op de vreedzame betogers in de Gazastrook, en door de Amerikaanse erkenning van Jeruzalem als Israëls hoofdstad, versterken de Verenigde Staten en Israël de onrust.
Maar onder geen omstandigheden zullen de Palestijnen stoppen met het opeisen van hun rechten, inclusief het recht om zich te verzetten tegen bezetting. Onze inspanningen om de machtsverhoudingen te verschuiven zullen we voortzetten en we blijven ons sterk maken om de onrechtvaardigheden die ons worden aangedaan tot een einde te brengen.
Voor de Palestijnen is het dagelijks leven telkens een gevecht tegen de grimmige werkelijkheid: rechtvaardigheid, vrede en vrijheid zijn vandaag de dag niet vanzelfsprekend. Om het te verkrijgen en om te behouden, moeten wij als individu en als collectief waakzaam, sterk en dapper zijn ondanks de uitdagingen die zich voordoen.
We moeten ons allen verenigen tegen de aanval op het Palestijnse volk. We moeten allen samenwerken om een antwoord te vinden op de Palestijnse kwestie en om toe te werken naar het garanderen van het recht op zelfbeschikking voor het Palestijnse volk.
Wij zijn Palestijnen en we zijn geworteld in Palestina. Er is niets dat onze binding met ons thuisland kan verbreken. De steun die wij krijgen van over de hele wereld geeft ons kracht, en op zwarte dagen zoals deze, willen wij iedereen laten weten dat wij zeer dankbaar zijn voor deze steun.
We zullen ons verzet voortzetten. De bezetting van Palestina zal tot een einde komen, net zoals het geval was bij het apartheidssysteem en de val van de Berlijnse muur.
Er is geen excuus voor wie de waarheid weet maar hiervoor de ogen sluit.