De landen die het meest kwetsbaar zijn voor de klimaatcrisis, zitten veelal ook in een schuldencrisis. De noodzaak om leningen aan het buitenland terug te betalen boven alles heeft een groot negatief effect op het vermogen van landen om zich weerbaar te maken voor klimaatverandering. Zo ontstaat er een vicieuze cirkel tussen nationale schulden en de klimaatcrisis, die elkaar steeds weer versterken. Dit laat het nieuwe rapport ‘The Vicious Cycle’ zien.
De meest kwetsbare landen krijgen klimaatfinanciering van de veel rijkere landen, die veel meer aan de klimaatcrisis hebben bijgedragen. Twee-derde van deze financiering is in de vorm van leningen. Het terugbetalen van deze absurde leningen dwingt landen er vaak toe om in publieke diensten te snijden, wat de klimaatcrisis weer verergert. Extra alarmerend is dat nieuwe klimaatfinanciering die besproken wordt, nog steeds voor de grote meerderheid over leningen gaat, terwijl landen al onder zowel leningen als de klimaatcrisis aan het verdrinken zijn.
Geld dat bedoeld is om landen te helpen reageren op de klimaatcrisis, hoort niet de klimaatcrisis erger te maken. Financiering in de vorm van leningen zorgt ervoor dat dit precies is wat gebeurt. Op zoek naar geld om de leningen mee terug te kunnen betalen, wordt er meer geïnvesteerd in fossiele brandstoffen, mijnbouw, ontbossing, en meer vernieling van de natuur die ook nog eens enorme schade doet aan mensenrechten.
Alternatieven zijn mogelijk. Maar uiteindelijk is het enige dat ons uit deze spiraal kan helpen de vergeving van leningen die om te beginnen nooit leningen hadden mogen zijn. Het kwijtschelden van leningen hoort daarmee een cruciaal onderdeel van klimaatrechtvaardigheid te worden. Lees het gehele rapport (in Engels) om te leren hoe dit precies werkt.