“Fantastisch om een sterke vrouwelijke leider te mogen zijn binnen mijn gemeenschap”

De Keniaanse Luijah is hartstikke trots op haar werk voor ActionAid. Niet alleen voelt ze zich helemaal thuis in haar leiderschapsrol, ze is ook blij dat ze zich voor de armste en meest kwetsbare vrouwen in de plaats Oldonyioro kan inzetten. Het is namelijk juist deze groep die het hardst getroffen wordt door aanhoudende droogtes in de regio.

Luijah werkt al tien jaar voor ActionAid. Als projectleider coördineert zij een voedselprogramma en geeft ze leiding aan zes voedseldistributiecentra in het Keniaanse Oldonyioro. Deze regio ligt in Isiolo County, een gebied dat regelmatig te kampen heeft met lange periodes van droogte. Dit raakt vrouwen – die traditioneel gezien het huishouden runnen – extra hard. Zij moeten hun hoofd boven water zien te houden terwijl de voedselprijzen drastisch stijgen en het steeds gevaarlijker is om aan water te komen met zoveel dorstige wilde dieren in de buurt.

Het Food for Assets programma

Het voedselprogramma dat Luijah coördineert heet Food for Assets. De vrouwen die deelnemen aan het programma ontvangen maïs, olie, erwten en graan in ruil voor hun inzet voor de gemeenschap. Ze werken maximaal 12 dagen per maand mee aan waterconserveringsprojecten of helpen mee op de akkers. Op deze manier kunnen ze niet alleen hun gezinnen onderhouden, maar treden ze ook uit de schaduw van hun mannen. “De mannen waren altijd verantwoordelijk voor het inkomen, waardoor vrouwen hier geen grip op hadden,” legt Luijah uit. “Door het Food for Assets programma zijn nu het juist de vrouwen die hun gezin voorzien in voedsel.”

“Meer onafhankelijkheid voor vrouwen”

Luijah is niet de enige vrouw in haar gemeenschap die graag het heft in eigen handen neemt. Van het coördineren van het programma tot het regelen van de voedseldistributie en het oplossen van klachten: het gehele voedselprogramma wordt gerund door vrouwen. “Ik heb veel verandering gezien binnen de gemeenschappen,” vertelt Luijah trots. “Vrouwen zijn onafhankelijker en zijn nu in staat om zelf hun gezin te onderhouden.”

Deze ontwikkeling heeft veel impact. De zelfvoorzienende vrouwen zijn niet langer gedwongen om hun mannen te volgen in een nomadenbestaan en kunnen zich op één plek vestigen. Hierdoor wordt het makkelijker voor ze om hun kinderen naar school te sturen. Tegelijkertijd organiseren vrouwen zich in table banking groepen. Dit is een vorm van microfinanciering waarbij iedere vrouw een klein bedrag op tafel legt dat ingezet kan worden voor zaken als schoolgeld, medische zorg of andere dringende kosten. Op die manier helpen de vrouwen elkaar om zelfvoorzienend te zijn. “Ik heb fantastisch werk,” glimlacht Luijah.