Gezinscounselling als middel tegen huiselijk geweld

Als gevolg van de lockdown hebben veel mensen in Oeganda hun baan verloren. In de regio’s Amuru en Gulu gaat het zelfs om 20 tot 40 procent van de bevolking. Ook Jennifer (30) en haar man Walter, die samen vijf kinderen hebben, verloren hun inkomen, met alle gevolgen van dien. Ze waren een van de 450 gezinnen die in aanmerking kwamen voor voedselhulp, én gezinscounselling. “Ik ben ActionAid dankbaar omdat ze er voor mij waren toen het niet goed ging.”

“Mijn man werkte voor een bouwbedrijf en runde daarnaast een klein café,” vertelt Jennifer. “Toen dat wegviel, zat hij opeens thuis en raakte hij in zichzelf teruggetrokken. Van het weinige geld dat er was kocht hij alcohol. Als hij thuis kwam en het eten was nog niet klaar, sloeg hij me. Het kon hem niet schelen dat de kinderen dat zagen. Hij weigerde bij te dragen aan het betalen van het schoolgeld, het kopen van eten, of mij te helpen op het land. Toen hij echt gewelddadig werd, ben ik naar de lokale gemeenteraad gegaan, die mij doorverwezen naar ActionAid.

Jennifer en haar familie waren een van de 450 families die in aanmerking kwamen voor hulp, zoals voedsel en andere hulpgoederen. Een noodoplossing, terwijl ondertussen wordt gewerkt aan structurele oplossingen.

“Ik ben ActionAid dankbaar omdat ze er voor mij waren toen het niet goed ging. We kregen voedselhulp, bemiddeling en counselling. De relatie met mijn man is nu een stuk beter. Hij helpt in het huishouden en zorgt voor de kinderen. Ik ben blij dat zijn houding is veranderd en de kinderen nu meer tijd met hem doorbrengen.”

Ook Walter is blij: “Ik ben ActionAid dankbaar dat onze thuissituatie is verbeterd. Ik werk eraan om een betere man en vader te worden. Nu de lockdown een beetje is versoepeld, kan ik hopelijk ook weer meer werken, zodat we niet meer afhankelijk zijn van hulp.”