Jess Midwinter: “Lokale vrouwen zouden altijd de regie moeten hebben over het verhaal”

Dit interview is geschreven voor de nieuwsbrief Feministisch Leiderschap. Klik hier om meer te weten te komen over onze training en visie op Feministisch Leiderschap.

Jess Midwinter is Stories Officer bij ActionAid International. Ze geeft trainingen aan haar collega’s over hoe we op dekoloniale wijze de verhalen kunnen vertellen van de vrouwen in het mondiale Zuiden waar ActionAid mee samenwerkt. We spreken Jess over het feministische leiderschapsprincipe van de maand september: Macht delen.

Kun je iets delen over het werk dat je doet?

“Ik geef training over hoe je verhalen vertelt en wat dekoloniserend en anti-racistisch storytelling echt inhoudt. Het eerste deel van de training is reflectief – we kijken naar beelden die worden gebruikt in humanitaire advertenties en bespreken hoe ze je laten voelen, of het goede of slechte beelden zijn. Er staat veel op het spel: werken de beelden vanuit een fondsenwervend perspectief? Portretteren de beelden de mensen op een waardige manier? Op welke manieren versterkt dit beeld de machtsongelijkheid tussen de toeschouwer en de persoon die wordt afgebeeld? Dit zijn allemaal belangrijke vragen die essentieel zijn voor storytelling.

“Ik heb de training in meer dan 22 kantoren gegeven. De manier waarop mensen reageren op de beelden verschilt sterk per kantoor. Sommige van de beelden in de training zijn niet gemaakt door mensen die erkennen dat ze macht moeten delen. Als toeschouwer kun je meteen zien dat er een verschil in machtspositie is tussen de fotograaf en het onderwerp van de foto. Maar wanneer je een verhaal verzamelt over iemands geleefde ervaring, moet je je macht delen met degene die je fotografeert en samenwerken aan de foto.”

Welke rol spelen de feministische principes in deze storytelling-training?

“We geven deze trainingen met feministische principes in gedachten. Ik gebruik ze om mensen een moment van reflectie te geven. Hoe kunnen we de feministische principes gebruiken in storytelling? Er zijn zoveel manieren waarop we moedige storytellers kunnen zijn, zoveel manieren om de macht te delen. Momenteel is er een werkgroep bij ActionAid International bezig met het verbeteren van het delen van macht bij het verzamelen van verhalen in het mondiale Zuiden.

“Het is een voortdurend proces. We geven feedback en reflecteren kritisch op de manieren waarop ActionAid eerder heeft gecommuniceerd, zodat we steeds meer een anti-racistische federatie kunnen worden. Hoe laten we de behoefte zien van mensen in het Mondiale Zuiden op een manier die minder ontmenselijkend is? Het brengt een discussie op gang – hoe vinden we een balans tussen overdreven positieve beelden en ontmenselijkende behoefte die zelfs lijkt op wanhoop.”

Dit is één van de dia’s die Jess gebruikt in haar training.

Hoe vind je die balans om behoefte op een waardige manier te tonen?

“Bij ActionAid kiezen we ervoor om verhalen te publiceren die door mensen worden geleid en oplossingsgericht zijn. Bij het selecteren van verhalen spelen feministische principes ook een rol. Bijvoorbeeld het feministische principe van zelfzorg en zorg voor anderen; we zorgen ervoor dat de vertellers geen risico lopen nadat we hun verhalen hebben verteld. We tonen geen exacte gemeenschappen, volledige namen, geen kinderen jonger dan 18, geen schoolnamen, enzovoort. Dit is belangrijk om ervoor te zorgen dat de mensen die in onze verhalen worden geïmpliceerd nooit in gevaar zijn. We zullen degene(n) die op de foto staan beschermen. Dit betekent dat we ons bewust zijn van veranderende politieke omstandigheden, rekening houden met sociale stigma’s en dit in gedachten houden bij het kiezen van een onderwerp voor een verhaal of foto.”

Wat houdt dekoloniaal storytelling in?

“Bij storytelling in het kader van internationale samenwerking met betrekking tot de positie van vrouwen is er duidelijk een grote machtsongelijkheid. Het is erg belangrijk om mensen bewust te maken van hun rechten. Ze kunnen zich onder druk gezet voelen om hun verhalen te delen omdat ze anders geloven dat ActionAid hen niet zal helpen. Het is uiteraard onze taak bij ActionAid om ervoor te zorgen dat de vrouwen waarmee we samenwerken weten en vertrouwen hebben dat ze hun verhalen niet aan iemand verschuldigd zijn.

“Daarnaast speelt ook degene die het verhaal produceert een grote rol in dekoloniaal storytelling. We zoeken lokale fotografen en vertalers om te werken aan het verzamelen van verhalen. We werken aan een hub zodat iedereen toegang heeft tot elkaars werk en het gemakkelijk is om lokale vrouwen in te huren om verhalen te fotograferen en te vertalen die hen aangaan. De lokale vrouwen weten alles – ze kennen de context, de thema’s die spelen, de lokale talen. Als zij het verhaal vormgeven of navigeren, hebben zij de regie over het verhaal. In een ideale wereld zou iedereen zijn eigen verhalen vertellen. Ze hebben de belangen van de gemeenschap centraal staan: ze willen niet dat vrouwen er onwaardig of zielig uitzien. Dat is waar het delen van macht om draait.”