Corona verergert bestaande hongersnood
Al ruim voordat de coronacrisis losbarstte gingen er iedere avond 820 miljoen mensen naar bed met honger en hadden 135 miljoen mensen acute voeldselhulp nodig. De coronacrisis komt hier overheen en verergert de reeds bestaande voedselcrisis. ‘Los van de doden die het virus veroorzaakt, kunnen er zonder ingrijpen dagelijks 300.000 mensen sterven door voedseltekorten’, zo stelt het WFP, de voedselorganisatie van de VN.
Op dit moment is er al sprake van een groot voedseltekort in meer dan 30 landen op het zuidelijk halfrond. Zo gaat het zuiden van Afrika al lange tijd gebukt onder een voedselcrisis nadat oogsten keer op keer mislukten als gevolg van cyclonen, extreme droogte en overstromingen. Door klimaatverandering neemt dit soort extreem weer bovendien alleen maar toe. Landen die sterk afhankelijk zijn van geïmporteerd voedsel, zoals Somalië, lopen eveneens groot risico.
Miljoenen mensen zijn voor hun voedsel afhankelijk van (kleinschalige) landbouw. Alleen al in Zimbabwe worden 7,7 miljoen mensen getroffen door het voedseltekort, en 80 procent van de bevolking is werkloos. In Zambia treft het voedsel- en watertekort 2,3 miljoen mensen.
De coronacrisis verergert deze situatie. Wereldwijd gaan distributiecentra dicht en vallen leveringen stil, waardoor voedsel ook niet meer geïmporteerd kan worden.
Het is niet de eerste keer dat een virusuitbraak zorgt voor voedseltekorten: tijdens de ebolacrisis in 2014 kelderde de voedselproductie met 12 procent. In Liberia moest bijna de helft van de boeren stoppen met het verbouwen van voedsel. Markten werden gesloten en voedselvoorraden konden niet meer worden aangevuld. Het tekort in aanbod zorgde ervoor dat prijzen enorm stegen, voedsel onbetaalbaar werd en het aantal mensen met honger drastisch toenam.
De coronacrisis treft naast de landbouw ook de kledingindustrie, bouwsector en mijnbouw hard. Kenmerkend voor deze sectoren, waarin miljoenen mensen werkzaam zijn, is het hoge aantal dagloners. Zij kregen per dag betaald en raakten met het wegvallen van hun inkomen meteen in de problemen. Bij gebrek aan goede arbeidsvoorwaarden, zijn zij extra kwetsbaar voor neveneffecten zoals honger.
ActionAid biedt hulp in de vorm van voorlichting over de verspreiding van het virus, het plaatsen van waterstations en het uitdelen van pakketten met zeep en voedsel. Door samen te werken met lokale vrouwenorganisaties, die lokale dialecten spreken, bereiken we de meest geïsoleerde gemeenschappen. Ook hebben we zogenaamde community kitchens opgezet in India, Somaliland en Palestina, waar arbeidsmigranten maaltijden kunnen bereiden. In vluchtelingenkampen, zoals in Bangladesh, zorgen we – naast voorlichting – eveneens voor pakketten met zeep en voedsel.