Dit interview verscheen op 18 september in Grazia.
De Women’s Right Challenge richt zich op het tegengaan van geweld tegen vrouwen. Waarom steun jij deze campagne?
“Ik wil mensen bewust maken van het feit dat er nog steeds geweld is tegen vrouwen. Niet alleen in het buitenland, maar ook in Nederland. Er wordt soms nogal laconiek gedaan over iets als aanranding. Daar zit nog zo’n grijs gebied omheen. Wanneer is iets aanranding, wanneer voel je je aangetast in je human rights of wanneer voel je je seksueel ongemakkelijk bij wat iemand doet? En dat kan ook in woorden of aanrakingen zitten die niet meteen met verkrachting te maken hebben, maar wel gevaarlijk kunnen voelen. Daar wordt soms nog te makkelijk over gedacht.’
Een op de drie vrouwen ter wereld krijgt te maken met een vorm van geweld of seksuele intimidatie. Heb je zelf wel eens iets meegemaakt op dat gebied?
“Ik ben meerdere malen op straat vervelend benaderd. Bij het uitgaan, maar ook in de metro heb ik dingen meegemaakt waar ik me niet prettig bij voelde. De meest heftige ervaring was een jaar of drie geleden. Ik liep naar mijn werk en er hing een man uit het raam van zijn auto die riep: ‘hey hoertje, ik wil je beffen’ en meer van dat soort gorige praat. Ik stak mijn middelvinger op waarna hij de auto neerzette, naar me toe liep en me met zijn vuist in mijn gezicht sloeg. Ik riep: ‘what the fuck doe je?’ Hij wilde me nog een keer slaan en toen heb ik het op een rennen gezet, mijn vader gebeld en het kenteken doorgegeven. Daarna heb ik op mijn werk de politie gebeld. Zij raadden me af om aangifte te doen. De man was bij hun bekend, maar er was geen bewijs omdat het op een stil weggetje gebeurde waar niemand anders was. Dat was best bizar en dat bedoel ik ook met dat grijze gebied rondom aanranding. De politie kan er niet zoveel mee; ze hebben regels die ze moeten naleven en binnen die regels is volgens mij nog geen goed systeem voor dit soort dingen. Natuurlijk ben ik geschrokken van die ervaring, maar het heeft me niet angstig gemaakt. Ik heb vaak genoeg vervelende dingen meegemaakt, mij krijg je niet zo snel bang. Helaas geldt dat niet voor alle meisjes en vrouwen en dit soort situaties gebeurt dagelijks. Ik wil er wel bij zeggen dat ik me bewust ben van het feit dat ook mannen dit meemaken. Zij kunnen natuurlijk net zo goed in situaties terechtkomen waarin ze zich onveilig voelen.”
Veel vrouwen ervaren verschillende vormen van seksisme. Het incident tussen jou en René van der Gijp is daar een voorbeeld van. Vorig jaar zei hij over jou in het programma Voetbal Inside: ‘Die is geil. Dat is eigenlijk haar grootste kwaliteit, wat doet ze verder?’
“Ik wil daar eigenlijk niet teveel woorden aan vuil maken. Voor mij was dat een moment en er wordt nu heel lang over doorgegaan. Maar ik vond dat inderdaad een seksistische uitspraak. Wat me er vooral aan stoorde is dat hij een heel groot platform heeft en op die manier gebruik maakte van dat platform. Door vrouwonvriendelijke uitspraken te doen. Ik vond het toen een gemene uitspraak, daar mag je een traantje om laten en vervolgens doorgaan met je leven. Dat heb ik dan ook gedaan.”
Je spreekt je regelmatig uit over gelijke rechten voor mannen en vrouwen en vrijheid van meningsuiting.
“Ik vind dat veel mensen hun vrijheid van meningsuiting op een negatieve manier gebruiken. Nou doel ik niet perse op seksistische opmerkingen, maar meer op uitschelden of haat tegen homoseksuelen of mensen die bijvoorbeeld moslim zijn. Iemand uitschelden voor ‘vieze dit of dat’ kun je nooit gooien op vrijheid van meningsuiting. Vrijheid van meningsuiting betekent het mogen uiten van je mening en deze kunnen onderbouwen met goede argumenten. Mensen beseffen zich niet hoe bevoorrecht wij zijn dat we die vrijheid hebben. En vrijheid betekent niet dat je zomaar haat kunt verspreiden. Waarom die vrijheid niet inzetten voor positiviteit en het verspreiden van liefde en genegenheid? Het is zo makkelijk om iemand naar beneden te halen. Vrouwen doen het ook bij elkaar. Ik krijg regelmatig negatieve comments op Instagram. Reacties als: ‘oh, wat ben je dik. Je wordt nooit een goede actrice’. Ik zie het ook bij mijn vriendinnen. Wat bereik je ermee, waarom wil je je je tijd besteden aan het bitchen op iemand?”
Zie je jezelf als feminist?
“Ik vind het belangrijk om me in te zetten voor vrouwenrechten. Ik stoor me wel aan de miscommunicatie over vrouwen die feminist zijn en zich vrouwelijk of sexy kleden. Mensen lijken daarover zo ontzettend kortzichtig te doen. Een vrouw mag zich toch gewoon vrouwelijk kleden? Of mannelijk? Wat je wilt. Ik vind het raar dat feminisme nog steeds wordt gelinkt aan vrouwen die met okselhaar, een kort kapsel en in het blauw op de barricade staan. Feminisme is zoveel meer dan dat. Je hoeft echt je okselhaar niet te laten staan om feminist te zijn.”
De Womens Rights Challenge
Op 1 oktober start de challenge en werken deelnemers 35 dagen toe naar 35 push-ups. Dat getal staat symbool voor de 35 procent van alle vrouwen in de wereld die te maken krijgt met een vorm van geweld. Marije Boomsma van Vondelgym doet ook mee: “Met deze challenge maak je jezelf sterk. Niet alleen fysiek, maar ook mentaal. Daarnaast is het een symbolische uitdaging: door de oefeningen sta je stil bij de vele vrouwen in de wereld die geen baas zijn over hun eigen lichaam.” ActionAid roept iedereen op om mee te doen. Voor meer info of om je aan te melden ga je naar womensrichtschallenge.nl.
Tekst: Annemieke Riesebos