Tijdens haar studie merkte Babeth dat in bijna alle internationale verdragen hoofdstukken zijn gewijd aan de impact op en het betrekken van vrouwen. Dat het nodig is om vrouwenrechten expliciet op te nemen in beleid, maakte veel in haar wakker. “Het is 2020, maar we zijn nog steeds niet waar we horen te zijn wat betreft emancipatie.”
Babeth gelooft in de emancipatie van de vrouw maar is wel voorzichtig met het gebruik van het woord feminist. “Net zoals ik mezelf niet in hokjes plaats in het LHBTI-spectrum, zou ik mezelf niet snel feminist noemen. Ik vind dat je feminist bent als je je inzet voor vrouwenrechten. In alles wat ik doe, ben ik het. Als mensen het me vragen, zeg ik ja. Maar ik zou het niet aankondigen of in mijn bio zetten. Op bepaalde plekken vind ik het heel krachtig om te zeggen dat ik feminist ben, maar tegelijkertijd ben ik gewoon Babeth.”
Ze vervolgt: “Voor mij moet feminisme intersectioneel zijn. Als vrouw van kleur probeer ik me in te zetten voor iedereen. We moeten naar de verschillende groepen binnen het feminisme kijken. En per groep moeten we bepalen hoe we ons het beste voor hen kunnen inzetten.”
Dit jaar is Babeth een van de ambassadeurs van ActionAid’s Women’s Rights Challenge. “Ik steun de challenge omdat ActionAid op mij overkomt als een organisatie die weloverwogen beslissingen maakt als het gaat om inzet en beleid voor vrouwenrechten. En als ik de kans heb om mij in te zetten tegen geweld tegen vrouwen, doe ik het. Ik ben dan wel geen sporter, maar op deze manier kan ik laten zien dat ik solidair ben met vrouwen. Al zijn het 35 krampachtige push-ups, I’m gonna do it!”