Begin 2017 heeft de Europese Unie conflictmineralen wetgeving aangenomen, gericht op het droogleggen van grondstoffenhandel die bijdraagt aan de financiering van conflict in landen als Congo, Afghanistan en Colombia. De drie Europese instituties zijn overeen gekomen dat bedrijven die de vier grondstoffen tin, tantaal, wolfraam of goud in ruwe vorm importeren, verplicht due diligence moeten doorvoeren om te voorkomen dat zij bijdragen aan mensenrechtenschendingen. De EU erkent daarmee dat er bindende regelgeving nodig is om mensenrechtenschendingen in de keten aan te pakken, en geeft daarmee een goed signaal af. Helaas gelden de regels slechts voor een hele kleine groep bedrijven. Volgens cijfers van de Europese Commissie gaat het om minder dan 1% van het totaal aantal bedrijven dat deze vier mineralen gebruikt. Een heel groot gedeelte van deze grondstoffen komt de EU namelijk niet binnen in ruwe vorm, maar als halffabricaat of (als onderdeel van) alledaagse producten, zoals mobiele telefoons, sieraden en auto’s. ActionAid en SOMO hebben in juni vorig jaar een brief aan Kamerleden gestuurd over hoe de Nederlandse overheid de wet zo kan implementeren, dat het bereik en de impact wordt vergroot.