vrouwen wereldwijd krijgt in haar leven te maken met geweld.
van de slachtoffers doet uit schaamte of schuldgevoel geen aangifte bij de politie
landen hebben geen specifieke wetten die vrouwen beschermen tegen huiselijk geweld
Geweld tegen vrouwen en meisjes is helaas van alle tijden: thuis, op het werk of op straat. Iedereen heeft het recht op een veilig leven en dat wordt vrouwen maar al te vaak ontnomen. Geweld is een wereldwijd probleem, maar vrouwen en meisjes die in armoede leven lopen nog meer risico. Daarnaast kunnen zij vaak geen medische hulp krijgen omdat het te duur is of omdat een ziekenhuis te ver weg is.
Angst voor geweld weerhoud vrouwen ook nog eens van kansen. Een onveilige school? Minder meisjes in de klas. Intimidatie en geweld op werk? Vrouwen blijven thuis van een betaalde baan en blijven financieel afhankelijk. Die afhankelijkheid maakt het ook nog eens moeilijk om een gewelddadige partner te verlaten. Vrouwen moeten kunnen gaan en staan waar ze willen, zonder angst voor geweld.
Uit schaamte en een schuldgevoel doen veel vrouwen geen aangifte van geweld of intimidatie. Maar als ze dat wél doen kijken ze uit naar een lange, zware weg. Ze worden dikwijls niet serieus genomen, documenten verdwijnen, ze krijgen zelf de schuld, advocaten zijn onbetaalbaar en als er al gestraft wordt zijn dit vaak lage straffen. Keer op keer moeten slachtoffers hun trauma herbeleven en het kan jaren duren voordat er eindelijk gerechtigheid komt.
Rani uit India werd door haar man zo mishandeld dat ze nu aan één oor doof is. Ze kon terecht bij een opvangcentrum van ActionAid, waar ze medische en psychische hulp kreeg.
Inmiddels werkt Rani zelf bij het centrum als assistent en telefoniste van de hulplijn. Dankzij het team worden regelmatig daders van huiselijk en seksueel geweld opgespoord en veroordeeld. Ook geeft het team voorlichting op scholen, trainingen aan politieagenten en helpen ze vrouwen met het zoeken van betaald werk, zodat ze onafhankelijker worden.
Agnes uit Oeganda werd op haar zestiende aangevallen en verkracht. Na drie dagen in het ziekenhuis durfde ze niet meer terug naar huis. Gelukkig kon ze terecht bij een crisisopvang van ActionAid. Hier ontving ze medische, psychologische en juridische hulp.
Het duurde vijf jaar voordat haar aanvallers werden veroordeeld en vastgezet. Tijdens het lange en moeizame proces werd ze bijgestaan door medewerkers van ActionAid. Inmiddels is Agnes moeder. Ze hoopt op een goede en veilige toekomst voor haar dochter.