Home - Actueel - Duurzame aarde - Mijnbouw - Video: Reality of MINE – Kenia

Video: Reality of MINE – Kenia

Voor de komst van de zoutmijnen bezaten de vrouwen uit Kishushe en Nggaie, in Kenia, grote stukken vruchtbaar land. Zij verbouwden daar hun voedsel en konden zo in hun levensonderhoud voorzien. Maar de zoutmijnen pikten hun land in – zonder toestemming te vragen en zonder compensatie te leveren. Nu de vrouwen geen land hebben kunnen ze geen voedsel produceren. Dit terwijl het recht op voedsel een mensenrecht is. Een mensenrecht dat wordt onderschreven door Kenia – maar niet goed genoeg geïmplementeerd. Sterke vrouwen uit de gemeenschap strijden, ondersteunt door ActionAid- voor erkenning en bescherming van dit mensenrecht. Dit is hun verhaal.

Om deze video te bekijken moeten de marketing-cookies geaccepteerd zijn.

Cookie-instellingen beheren

Van grootschalige industrie, zoals mijnbouw, wordt vaak gezegd dat het goed is voor de ontwikkeling van een land; het creërt werkgelegenheid en leidt zo tot meer inkomsten en economische groei. Toch is het vaak zo dat slechts een klein gedeelte van de bevolking profiteert van deze ontwikkeling – en dit in landen die al niet zo rijk zijn. Zoals bijvoorbeeld Kenia en Zuid Afrika. Dat niet alleen, een deel van de bevolking wordt ook nog eens benadeeld door de mijnbouw. Door de vieze lucht die mijnen uitstoten en het dumpen van giftig afval en chemicaliën vervuilen mijnen de omgeving – het water en het land dat de omwonende bevolking nodig heeft om van te leven. De mijnen maken mensen ziek en zorgen ervoor dat  ze het land niet meer kunnen gebruiken om voedsel te verbouwen en dat ze veel verder moeten lopen om water te halen. Daarbij vervuilen de mijnen niet alleen het land – ze pikken het ook in! Dit betekent nog minder landbouwgrond voor de bevolking. Vrouwen worden onevenredig hard getroffen, hun toch al zware taken worden nog zwaarder – zij moeten bijvoorbeeld verder lopen om water te halen, mensen die ziek zijn geworden door de mijn verzorgen en ga zo maar door. Daarnaast komen ze vaak niet in aanmerking voor de (kleine) compensaties die de mijn levert, een baan of een stuk (compensatie) land.

Recht op voedsel, recht op water , recht op een schone leefomgeving – allemaal mensenrechten die verankerd zijn in internationale verdragen zoals de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens. Verdragen die worden onderschreven door de meeste landen ter wereld, zo ook in Zuid Afrika en Kenia. Toch worden deze verdragen daar slecht geïmplementeerd, zoals blijkt uit dit filmpje. Daar komt nog eens bij dat voor gemeenschappen in deze landen deze rechten en verdragen vaak ver weg lijken – helemaal voor vrouwen die toch al weinig inspraak hebben.

Het project Upholding human rights: bridging the gender-environments divide (2014-2017), gefinancierd door het Ministerie van Buitenlandse Zaken,is erop gericht om ervoor te zorgen dat de mensenrechten van vrouwen in Kenia en Zuid-Afrika, zoals het recht op water, voedsel en een gezond leefomgeving, worden erkend en beschermd. ActionAid en andere organisaties leveren juridische en financiële ondersteuning, waardoor de vrouwen beter in staat zijn om hun rechten te claimen, zo ook de vrouwen uit de Kishushe en Nggaie gemeenschappen in Kenia.

Deze film laat zien hoe sterke Keniaanse vrouwen, met ondersteuning van ActionAid, strijden voor hun rechten. Zij nemen het op tegen de zoutmijnen die hun land inpikten en een overheid die hen niet helpt.

Om deze video te bekijken moeten de marketing-cookies geaccepteerd zijn.

Cookie-instellingen beheren

 

 

Steun onze campagne voor eerlijke mijnbouw

Klik hier