Het kerndoel van de Duurzame Ontwikkelingsdoelen (SDGs) is ‘leave no one behind’, oftewel zorg dat iedereen bereikt en betrokken wordt. Dit geldt zeker voor de meest gemarginaliseerde mensen ter wereld; vrouwen, jongeren, mensen met een beperking, etnische of religieuze minderheidsgroepen. Zij zijn juist de mensen waar het over gaat dus zouden betrokken moeten worden bij de probleemanalyse en het vinden van oplossingen. Nothing about us, without us. Daarbij, juist wanneer iedereen wordt betrokken bij beleid, zorgt dit voor solidariteit en geeft het mensen de kracht en het zelfvertrouwen om voor zichzelf op te komen. Deze participatieve benadering staat centraal binnen de SDGs en komt bijvoorbeeld terug in SDG 16.7 die overheden aanspoort om “te zorgen voor een responsief, participatief, inclusief en representatief besluitvormingsproces binnen alle niveaus van overheid”.
Helaas worden burgers op dit moment maar mondjesmaat betrokken bij de SDGs en dit geldt zeker voor gemarginaliseerde groepen. Dit rapport gaat in op hoe gemarginaliseerde gemeenschappen de implementatie van SDG 5 (gendergelijkheid), SDG 8 (eerlijk werk & economische groei) en SDG 16 (vrede, justitie en sterke publieke diensten) zien. Uit het onderzoek, uitgevoerd in Bangladesh, Denemarken, Kenia, Nigeria, Tanzania, Vietnam en Zambia, blijkt dat deze groepen ontevreden zijn over slechte informatie over beleid en budget, slechte toegang tot publieke diensten en dat zij meer betrokken willen worden bij de SDGs.