Gisteravond heeft ActionAid samen met meer dan 60 andere NGO’s, boerenorganisaties, wetenschappers en bedrijven een brief gestuurd naar ministers Adema en Schreinemacher met een manifest voor het Nederlandse Landbouwakkoord dat momenteel in ontwikkeling is. Het akkoord is te veel alleen op Nederland gericht, stelt het manifest. Dit, terwijl Nederland ook een grote agrarische voetafdruk heeft in andere landen.
In plaats van Nederland, zou het Landbouwakkoord voedselzekerheid en behoud van biodiversiteit als startpunt moeten hebben. Kleinschalige boeren, met name vrouwen, in het mondiale Zuiden spelen een cruciale rol in het waarborgen van voedselzekerheid en behoud van biodiversiteit. We zien dat vrouwen in het mondiale Zuiden het hardst geraakt worden door de gevolgen van Nederlandse landbouw en handel. Daarom moet het Nederlandse Landbouwakkoord ook hen perspectief bieden.
Duurzame boeren én consumenten verdienen wereldwijd een beter perspectief. Ons buitenlands Landbouwbeleid kan ten goede komen aan boeren in Nederland én in de rest van de wereld. Het Landbouwakkoord voedt onze internationale strategie, wat direct invloed heeft op boeren in het mondiale Zuiden. Momenteel ondervinden kleinschalige boeren, met name vrouwen, echter vooral hinder van internationale verdragen, zoals handelsverdragen waarin het gebruik van en de handel in inheemse zaden aan banden wordt gelegd.
Deze verdragen maken het moeilijk voor die boeren om zich aan snel veranderende weersomstandigheden aan te passen, wat effect heeft op hoeveel voedsel ze kunnen produceren. Bovendien worden ze zo afhankelijk gemaakt van de zaden en bijbehorende pesticides van grote multinationals.
Naast directe problemen, kunnen handelsverdragen ook een effect hebben op lokale markten. Door melkpoeder en kippenvlees grootschalig goedkoop te kunnen verkopen vanuit de EU, kunnen lokale melkproducenten zich niet ontwikkelen.
Dit kan en moet anders. Nederland heeft de macht om via ons buitenlands landbouwbeleid bij te dragen aan voedselzekerheid en biodiversiteit in de landen waar we nu nog een enorme agrarische voetafdruk hebben. “Wij zien dubbele standaarden van Nederland,” vertelt Violet Matiru van MCDI Kenia. “Ze willen voedselzekerheid hier vergroten, maar tegelijk bevorderen ze handel waar boeren en consumenten in Kenia niet beter van worden. Een voorbeeld daarvan is de bloemensector, waar Nederland groot in is. In een land zoals Kenia waar mensen sterven van honger, worden op grote schaal niet-eetbare bloemen geproduceerd, die niet bijdragen aan voedselzekerheid.”
Het manifest heeft 8 praktische suggesties om duurzaam en eerlijk beleid te creëren. Zoals gender specifiek benoemen in het landbouwakkoord. Vrouwen in het mondiale Zuiden zijn nog steeds de grootste voedselproducenten en worden het hardst geraakt door Nederlandse landbouw en handel. Daarnaast roepen wij op om financiering te prioritiseren die gericht is op het economisch en klimaat-weerbaarder maken van lokale voedselproductiesystemen in landen in het mondiale Zuiden. Het hele manifest is te lezen via de website van Both ENDS, één van de hoofdorganisatoren van het manifest.